Onlangs was ik bezig met het invullen van een workshop over de kracht van je zelfbeeld, en als vanzelf kwam dit gedicht naar voren, Marianne Williamson schreef het, en Nelson Mandela citeerde het tijdens zijn Inauguratie.
Het is een blijvende bron van inspiratie!
Our deepest fear
Our deepest fear is not that we are inadequate.
Our deepest fear is that we are powerful beyond measure.
It is our light, not our darkness
That most frightens us.
We ask ourselves
Who am I to be brilliant, gorgeous, talented, fabulous?
Actually, who are you not to be?
You are a child of God.
Your playing small
Does not serve the world.
There’s nothing enlightened about shrinking
So that other people won’t feel insecure around you.
We are all meant to shine,
As children do.
We were born to make manifest
The glory of God that is within us.
It’s not just in some of us;
It’s in everyone.
And as we let our own light shine,
We unconsciously give other people permission to do the same.
As we’re liberated from our own fear,
Our presence automatically liberates others.
Onze grootste angst
Onze grootste angst is niet dat we onvolmaakt zijn,
onze grootste angst is dat we mateloos krachtig zijn.
Het is ons licht, niet onze schaduw, dat ons het meest beangstigt.
We vragen onszelf af: Wie ben ik om briljant, prachtig, talentvol en fantastisch te zijn?
Maar wie ben jij om dat niet te zijn!
Met je onbelangrijk voordoen bewijs je de wereld geen dienst.
Er is niets verlichts aan je klein te maken,
opdat andere mensen zich bij jou niet onzeker zullen voelen
Wij zijn allemaal bedoeld om te stralen als kinderen.
We zijn geboren om de glorie van het allerhoogste dat in ons is te openbaren.
Die is niet in sommigen van ons te vinden: die is in iedereen!
En als wij ons licht laten stralen, geven wij onbewust andere mensen toestemming om hetzelfde te doen.
Als wij van onze eigen angsten bevrijd zijn, bevrijdt onze aanwezigheid vanzelf anderen.
– Marianne Williamson (1989)