Sprookjes en mythen als gids op weg naar
de bron van creativiteit
Sprookjes uit de grijze oudheid blijken springlevend. Sprookjes komen tot leven als we, vaak voor de zoveelste keer, tot de pijnlijke ontdekking komen dat de werkelijkheid anders is dan we dachten.
De oude verhalen sluiten vaak naadloos aan bij het thema van het moment en brengen dan een schok van herkenning teweeg bij de luisteraar. Er ontstaat dan een plotseling inzicht in de eigen situatie en een helder beeld van de weg die nog gegaan moet worden om tot een passende oplossing te komen.
De weg naar het geluk
Het dagelijks bestaan kent hoogte- en dieptepunten en uit een dieptepunt ontstaat de zoektocht naar een pad dat leidt naar geluk. Onderweg kunnen we verdwalen op de weg waar we onze hoop op gevestigd hadden, de weg van de romantische liefde. Het thema ‘Geluk door de Liefde, de Minne tussen man en vrouw’ dat wij in de middeleeuwen vinden in de verhalen rond Koning Arthur en zijn ridders van de ronde tafel en de zoektocht naar de Heilige Graal.
De weg van de romantische liefde is diep in ons collectief gevoelsleven verankerd. Het verlangen naar de geliefde is een collectief beleefd drama; het klinkt door in onze cultuur van Shakespeare tot aan de hedendaagse muziek.
De weerklank is terug te vinden in onze overtuiging dat liefde iets is dat je kunt nemen en geven en in het beste geval uitwisselen. We menen dat geliefde meer of minder kunnen delen en dat het ware geluk afhangt van het vinden van De Ware. Als we die gevonden hebben, dan zullen we verzekerd zijn van een leven van geluk en voorspoed.
En hoe bitter de teleurstellingen ook zijn die van het tegendeel getuigen, een goed liefdesverhaal blijft boeien en bovenal hoopvol stemmen. Romantiek afdoen met een glimlach en beschouwen als leuk amusement, gaat voorbij aan het collectieve gevoelsleven en aan de energie die hierin gevangen zit.
De weg van het leven
Soms ben je verdwaald in je eigen verhaal. Dan is het goed om stil te staan en na te gaan hoe het ook alweer begon, welke wegen er zijn uitgestippeld en vooral, waar we zelf ongeveer zijn. De weg naar geluk zit vol misverstanden, heldenmoed en hartenleed. De weg nodigt uit te putten uit eigen bron, te varen op eigen kracht en te handelen naar eigen inzicht. Dan kan de eigen creativiteit tot ontwikkeling komen. In plaats van het vinden van de juiste persoon of de juiste baan, word je uitgenodigd om jezelf te zijn, vanuit jezelf te leven.
Sprookjes vertellen in al hun eenvoud over dit thema. Gehuld in beelden laten ze de dynamiek zien van het proces van creatie en hoe dit proces als het tot stilstand is gebracht, leidt tot dorheid, kommer en treurnis.
Om opnieuw tot bloei te komen moeten we het oude loslaten. Wat voorbij is moet voortdurend sterven. Dat is de boodschap van de dertiende fee uit Doornroosje. Zij brengt de dood. Als je de dood niet uitnodigt, is ze kwaad en zal haar komst je angst aanjagen. Zolang je wilt houden wat je hebt, stopt het proces van creëren en daarmee de levensstroom.
Sprookjes nodigen je uit om op weg te gaan en het avontuur op de zoeken. Ze beginnen veelal bij het verlaten van het oude bekende en vertellen steevast dat de weg terug naar de warmte, de liefde en het leven een lange moeilijke weg is. Een weg waar een Stiefmoeder, een Wolf of een Heks je in slaap probeert te sussen. Ze proberen je te misleiden met mooie woorden en beloftes. Als dit dan niet helpt zullen ze je bedreigen. Pas als je je niet langer bang laat maken, als je leert je eigen waarheid te vinden en te volgen, zal Stiefmoeder tenslotte in rook opgaan, wordt de Wolf dood geschoten door de Jager, en schieten Feeën te hulp. En dan zal de tijd rijp zijn voor het pad dat zich ontvouwt en zul je door het gebruik en van je eigen creativiteit het geluk vinden waarnaar je op zoek was.
Bron: Sprookjes-leven Pluim & de Koning